بررسی مقایسه‌ای جذب فنل از محلول‌های آبی توسط گیاهان آزولا و کانولا اصلاح شده‌: مطالعه ایزوترمی و سینتیکی

مقدمه: حضور فنل در آب و فاضلاب به دلیل سمیّت و تهدیدی که برای زندگی انسان و محیط زیست دارد، یک نگرانی عمده محسوب می‌گردد. هدف از این تحقیق بررسی جذب فنل توسط عدسک و کانولای اصلاح شده می‌باشد. روش‌ها: این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. در این مطالعه تأثیر پارامترهای مختلف بر عملکرد جاذب‌‌ها بررسی و ایزوترم و سینتیک‌ جذب تعیین شد. جهت تعیین سطح ویژه جاذب‌ها از تکنیک ایزوترم  BET استفاده شد و غلظت فنل در نمونه‌های مختلف با استفاده از دستگاه­ HPLC اندازه­گیری شد. نتا‌یج: کارایی حذف با افزایش زمان تماس و دوز جاذب و با کـاهش غلظت اولیه فنل، افزایش می­یابد. حداکثر جـذب فنـل در 3­ pH=  و دوز جاذب 10 گرم در لیتر و زمان تماس 90 و 120 دقیقه به ترتیب برای بیومس‌های آزولا و کانولا به دست آمد. با توجه به ضرایب، بهترین نوع ایزوترم برای جاذب آزولا و کانولا به ترتیب لانگمویر و فروندلیخ می‌باشد.‌ سرعت واکنش برای هر دو جاذب از مدل سینتیکی شبه درجه دو تبعیت می‌کند؛ و حداکثر ظرفیت جذب براساس مدل لانگمویر 2/11 و 4/9 میلی‌گرم به ازای گرم به ترتیب برای بیومس‌های آزولا و کانولا می‌باشد. بحث و نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج مشخص ساخت که می‌توان از بیومس‌های آزولا و کانولا به عنوان یک جاذب مؤثر و ارزان جهت تصفیه پساب صنایع استفاده کرد.